مقالهی منتشر شده در فصلنامهی علمی پژوهشی تاریخ در آینهی پژوهش؛سال هشتم؛شمارهی ۱؛بهار ۱۳۹۰
حسن احمديان دلاويز/ محسن الويری
چكيده
دقت و بررسي در عبارتهاي علّامه طباطبائي در الميزان، نشانه آن است كه تاريخ از نظر وي مهم بوده و ضرورت و فايده داشته و فيحد ذاته معتبر است. البته در صورت تضاد گزارههاي تاريخي با آيات تاريخي قرآن، اعتبار گزارههاي تاريخي از بين ميرود. علّامه طباطبائي، تاريخ را از منظري خاص نگريسته و آن را به معناي شناخت حوادث و علت و زمان پديد آمدن حوادث توصيف ميكند و همينطور آن را به دو قسم نقلي و زميني تقسيم مينمايد.
ايشان بر اين باور است كه به وسيله تاريخ ميتوان پاسخ بسياري از شبههها و سؤالهاي مربوط را ارائه كرد. همچنين ايشان براي حوادث تاريخي كه در اصل وقوع آنها اختلاف وجود ندارد، عنوان «مسلمات تاريخي» را به كار برده است. ايشان هدف از يادآوري حوادث تاريخي را در قرآن، عبرتآموزي و هدايت بشر ميداند. علّامه طباطبائي براي تاريخ، عوامل فساد در نظر ميگيرد و خطر آن را براي مورخ يادآور شده و توجه نمودن به آن را در مقام تجزيه و تحليل گزارههاي تاريخي خواستار ميشود.
كليد واژهها: اعتبارسنجي تاريخ، سودمندي تاريخ، فايده تاريخ، اعتبار تاريخ و معناي تاريخ.
متن کامل به صورت پی دی اف: